konkurs recytatorski "zaklęte w kregach mitu"Kołob

mik

Forma literacka prezentowanych utworów oraz ich ilość jest dowolna. Całość prezentacji nie może przekroczyć 10 minut i musi być związana tematycznie z tematem Turnieju - w tym roku MITY SPOD CIEMNEJ GWIAZDY! Kategorie
recytacja poezja śpiewana wywiedzione ze słowa
ponadgimnazjalne, dorośli

Inne informacje

Łotrzykowie przybywajcie!
Obwieszczamy wszem i wobec, iż VI Ogólnopolski Festiwal Sztuki Słowa zaprasza wszystkich, którzy nie boją się w literaturze łotrowskiej szukać inspiracji!
Pięciu naszym Turniejom przyświecały mity: wędrówki, narodzin, wyklęcia, zdobywcy, erosa
i tanatosa a teraz chcemy wraz z Wami pod ciemną gwiazdą szukać natchnienia!
Wiemy, z czym się mierzymy, ale nie wiemy z czym Wy przyjedziecie do nas.
Z jednego i drugiego stworzymy tegoroczny Labirynt.
Po V edycji przyszedł czas na podsumowania i przewartościowania. W tym roku proponujemy Wam nowy regulamin głosowania, który naszym zdaniem, jest w stanie w pełni zrealizować idee współistotności werdyktu Jury i Publiczności, a jednocześnie daje szanse na wielkie emocje związane z Koncertem Finałowym i naprawdę wysokie nagrody w wyniku kumulacji.
Przyjeżdżajcie! Szukajcie najlepszych tekstów, zaskoczcie nas i siebie samych.
Czekamy już na Was w mieście nad morzem, w Kołobrzegu, który kiedyś miał własną flotę korsarską na Bałtyku, w Kołobrzegu który sam kiedyś grzał się w blasku ciemnej gwiazdy!

elżbieta cherezińska

Rzezimieszki, franty, marchołty, koty w butach, sowiźrzały i falstaffy, berżeraki i niebieskie ptaki. Pierwszy był chyba syn Zeusa i Mai. Nie wystarczyło mu mleko matki, musiał jeszcze – w pierwszym dniu życia! – zrabować i upiec wołu z apollinowego stada. Ale nie tylko Hermes to typ spod ciemnej gwiazdy, bo też i Dionizos – bóg pijaństwa, obłędu, śmierci i teatru. I inni bogowie – pewnie wszyscy – przecież są podobni do ludzi.
A Billy Kid na pytanie, ilu zabił, odpowiedział: „Dwudziestu jeden, nie licząc meksykańców”.
Rewolwerowcy i janosiki, linoskoczki i alfonsy, koniokrady, obiboki i bandziory. Nie tylko ci, co zabierali bogatym, żeby dawać biednym, ale przede wszystkim ci, co zabierali głupim, żeby potem obściskiwać dziewki w strugach lejącego się trójniaka.
Ćpuny i szulerzy, fetyszyści i kmicice, kieszonkowcy, nożownicy, łotry. Pan Bóg chyba sobie w nich upodobał. Nie tylko w takich jak Wąsal Soplica, który pół życia pokutował za grzechy. Ale też w takich jak ten z sąsiedniego krzyża, któremu powiedział: „Dziś jeszcze będziesz ze mną w raju”.
A co z tym czarnym aniołem, który z dna upadku woła: „Słońce – mój wróg słońce! – wschodzi wielbiąc Boga”?

Do tych typów spod ciemnej gwiazdy zapisali się też poeci. Tacy jak Rimbaud, jak Wojaczek czy Brel. Czy to naprawdę takie dziwne, że wędrowni poeci, prowansalscy trubadurzy, byli tępieni przez inkwizytorów na równi z katarami i albigensami? Doprawdy nie wiem, kiedy mocniej bije serce poezji: czy kiedy przywdziewa laur od cesarza, czy kiedy dynda na szubienicy jak Villon?.
Recytacja poezji: dzielnica cudów. Krok krok w krok za mną. Ciemny zaułek. Czyjś cień. Czyjś oddech. Nóż w serce.
Wojciech Czaplewski

kiedy?

13 - 15 kwietnia 2007

[link widoczny dla zalogowanych]